... به دختر مورد علاقه ات رسيدی، اما بعد از رسيدن هنوز راضی نيستی... يک جای کار می لنگه ... اون رسيدن راضيت نکرده ... چرا؟ ... جواب يک چيزه: تفاوت "رسيدن" و "دسترسی" ... "رسيدن" به اون دختر مساوی با از دست دادن امکان "دسترسی" به هزاران دختر ديگه است ...

با همين ديد دسترسی و رسيدن به چيزهای دنيا نگاه کن ... دهها مثال ديگه می تونی پيدا کنی. پول را ببين: اهميت 10,000 تومان پول به اين نيست که می تونی باهاش به يک چيز 10,000 تومانی برسی. اهميتش به اينه که پتانسيل دسترسی به دهها چيز 10,000 تومانی را پيدا می کنی ... مهاجرت را ببين: تا وقتی ايران بودی دسترسی به دربند و دارآباد و پارک ملت و هزار جای ديگه را داشتی ، حتی اگه سالهای سال هم بهشون سر نمی زدی ، اما با بيرون اومدن از ايران تازه می فهمی فقط داشته ها مهم نبوده ، بلکه چيزهايی که بهشون دسترسی داشتی و ديگه نداری (حتی اگه ازشون استفاده نمی کردی) هم می تونه مهم باشه ...

... در دو مورد بايد خيلی حواست به اين رسيدن و دسترسی باشه: (1) وقتی داری به چيزی می رسی حواست باشه که دسترسی به چه چيزهايی را از دست می دی (2) وقتی داشته هات را محاسبه می کنی ، چيزهايی که بهشون دسترسی داری ولی استفاده ای ازشون نمی کنی را هم اضافه کنی ...

... ما خيال می کنيم که دوست داريم به چيزهای دنيا برسيم ... اما مراقب باش ... مغز ما ديزاين شده که از امکان "دسترسی" به چيزها بيشتر از "رسيدن" به چيزها لذت ببره ....