آیا دود از کنده بلند میشه؟ تجربه‌های بازگشت به ایران (۱) - مقدمه
کاندید شدن ناگهانی برای بهترین وبلاگ دنیا در دهمین سالگرد مسابقه وبلاگ‌نویسی دویچه وله، من را بعد از چند سال کم نوشتن به این فکر انداخت: آیا هنوز وبلاگ رسانه‌ای خوب برای نوشتن است؟ آیا اصلا چیزی برای نوشتن دارم؟ آیا دود هنوز از کنده بلند میشه؟ چند روز آینده را تست می‌کنیم ببینیم چی میشه. بهترین موضوع برای شروع: «بازگشت»
بعد از هشت سال زندگی دور از ایران، حدود یک سالی هست که بیشتر ایران هستیم تا دوبی. خیلی‌ها خواستند بدونند تجربه ما از این بازگشت چی بوده. این نوشته‌ها جوابی به این سوالها خواهد بود.
اما چون قراره این نوشته ها دنباله‌دار باشه، خوبه قبل از شروع یک سری نکته در مورد این نوشته ها بنویسم. بعضی‌هاش ممکنه بدیهی باشه اما خوبه که گفته بشه:
۱) این نوشته ها فقط خلاصه تجربیات و دیده ها و شنیده های من هست و قرار نیست نمایانگر وضع کلی ایران باشه. نگاه هیچ دو شخصی به پدیده مهاجرت یا بازگشت هیچ وقت عینا یکی نیست.اصولا خوبی و بدی چیزها در ذهنیت ماست نه در بیرون. ذهن هیچ دو آدمی هم به همدیگه شبیه نیست.
۲) به یک معنا نه مهاجرت هشت ساله من به دوبی مهاجرت محسوب می شه نه بازگشت فعلی: نزدیکی دوبی و رفت و آمد زود به زود به ایران، کاملا با مهاجرت کلاسیک به جاهای دیگه فرق داره. برگشت فعلی من هم در حالیکه هنوز در دوبی کار و پروژه دارم، باز با یک برگشت کلاسیک و ترک کردن همه چیز فرق داره.
۳) تجربه هر کس از مهاجرت و بازگشت، تجاربی شخصی هستند و اصولا قابل تعمیم به بقیه نیست. این نوشته ها هیچ توصیه خاصی در مورد برگشتن یا برنگشتن، ماندن یا نماندن، رفتن یا نرفتن نداره.
۴) نه مهاجرت و نه بازگشت من با زمان و روند مهاجرت کلاسیک این سالها سازگاری نداشته: من یک سال قبل از رییس جمهور قبلی (۹ سال پیش) از ایران رفتم و حدود یک سال قبل از رییس جمهور فعلی برگشتم. بنابراین توقع و برداشت خاصی از تغییر اوضاع در هیچ دوره‌ای نداشتم. اگر کسی با توقع و برداشت خاصی مهاجرت یا بازگشت داشته باشه می‌تونه خیلی سرخورده بشه. (اصولا اگر کسی با توقع و برداشت خاصی هر کاری بکنه می‌تونه خیلی سرخورده بشه).
۵) موضوعات و دغدغه ها و مثالهایی که انتخاب شده اند با دید «مربوط بودن به ایرانی مقیم خارج و مایل به بررسی بازگشت» انتخاب شده و شاید از دغدغه روزمره به دور به نظر برسه. («مردم مرغ و گوشت ندارند بخورند و شما در مورد وجود کافی‌شاپها مطلب می نویسی»؟) به دغدغه‌های افراد علاقمند به بازگشت، هر چند ظاهرا دور از دغدغه‌های عادی، احترام بگذاریم. شاید همونها در بازگشت بتوانند کمکی کوچک در جهت دغدغه‌های بقیه مردم انجام دهند.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
اگر خواستید به این وبلاگ در بخش «بهترین وبلاگ» در مسابقه جهانی دویچه وله رای بدهید ببینیم چی میشه.
