بزرگترين قمار قدرتمندترين كشور دنيا در ابتداي هزاره سوم ( حمله امريكا به عراق ) با پيدا نشدن هيچ نوع سلاح كشتار جمعي در عراق كاملا بي اعتبار شد ... بياييد حالا كه هيچ سلاحي پيدا نشد ( و اگه مي شد حتما با اين عكس العمل شما روبرو مي شد كه « خودشون بردند و اونجا كار گذاشتند » و « همش فيلمه » و غيره ) قبول كنيم كه شايد دنيا همونجوري هست كه واقعا هست ‚ نه اونجوري كه هيجان انگيزتره كه باشه ...

با احترام ‚
- جمعي از كساني كه دنيا را اونجوري كه هست مي بينند

Iranian.com مصاحبه اش با فرهاد محيط را با جملات بالا شروع مي كنه. موقع كار و در About سايت BizRate به اسمش برخوردم. غير از اينكه جوان و Casual بودنش برام جالب بود ‚ مصاحبه اش هم نكات خوندني زيادي داره. بر خلاف اميديار ( البته تا اون جايي كه به صورت عمومي از اميديار مي دونيم ) و با وجود اينكه در 9 سالگي ايران را ترك كرده ‚ اما هنوز به ايران علاقه داره ( و غذاي ايراني مورد علاقه اش هم ته چينه) اين توصيه هاش مخصوصا خيلي جالب بود:

Drop all your other options. Options create distractions. ... if you have options you will take the option, instead of fighting through the hurdle. ... Don't procrastinate... Do it now! if you're going to fail, better fail sooner rather than later, because later you always have more to lose (i.e. a family to support, a lifestyle to maintain, etc.)

« ... Family to Support و Lifestyle to Maintain رو كه نگو ... خدا اون روزها رو نياره ! ... »

اين هم يكي ديگه براي جلسات شركتها ...

راستي اگه كسي حوصله داره ‚ نسخه سياسي ‚ اجتماعي اين Javascript‌ براي ايران ( مثلا حرفهاي خاتمي ) بايد چيز جالبي بشه:‌
محقق سازي ارگانيك مدرنيه
احياگري پست مدرن جامعه مدني
مدرنيزاسيون فلسفي هرمنوتيك
...

اين قضيه دلايل خيلي مختلفي مي تونه داشته باشه ( حتي دلايل شخصيتي مثل اينكه ما كلا آدمهاي جو زده اي هستيم ) ... اما دليل اصلي به نظر من « توقع بيش از حد داشتن » از چيزهاست. واقعا اگر اركات فقط بهمون كمك كرد دو سه تا از دوستان قديمي را پيدا كنيم ‚ دو سه تا از دوستيهاي فعلي را عميق تر كنيم ‚ دو سه تا مفهوم و Community را كه تا قبل از اين نمي شناختيم بشناسيم ( يا حتي دو سه تا فضولي اساسي كنيم!) خيلي هم جاي خوبي بوده ... اگه هنوز خوندن همون دو سه تا وبلاگ در هفته باعث مي شه گاهي نكته جديدي ياد بگيريم ‚ به جوك جديدي بخنديم يا سايت جديدي را ببينيم ‚ مي شه گفت جريان وبلاگ نويسي هم موفق بوده ... يا حتي اگه فقط همون برگه راي كه n سال پيش به خاتمي داديم باعث شد چند سالي گير و گور كمتري را احساس كنيم بايد گفت راي به خاتمي هم موفق بوده! ... دنيا متاسفانه يا خوشبختانه اينجوري بنا شده كه به هر مقدار كه هزينه كنيم فايده مي بريم و بيايد قبول كنيم به نسبت هزينه اي كه براي موارد فوق مصرف كرديم ( اركات رايگان ‚ وبلاگ رايگان و يك ساعت راي دادن ) فايده خوبي برده ايم ...

اما جالب اينجاست كه خود ما هم اكثرا در بالا بردن اين سطح توقع از پديده هاي دور و برمون مقصر هستيم: مثلا اصل تيپ حركتهاي « امروزي » و « دوشنبه اي » در وبلاگها كار جالب و بزرگي است اما واقعا بيايد فكر كنيم با درانداختن پديده اي شخصي مثل وبلاگ با پديده اي تاريخي مثل سانسور در درازمدت كدوم بيشتر صدمه مي بينه؟ ... بله ... اينترنت پر قدرت قابليت مقابله با سانسور را داره ... اما وبلاگها ( كه همين دوستان عزيزمون باعث و باني رشدش بودند ) در همه اين سالها با نوشتن ميليونها كلمه و بدون هماهنگي خاصي نماد آزادي بيان بودند ... نكنه با درخواست جديدمون از اونها براي تبديل شدن به نماد مبارزه با سانسور توقع بيش از حدي از اونها ايجاد كرده باشيم؟ ...

... توقع بيش از حد در طول تاريخ چيزي جز سرخوردگي برامون نداشته ... بياييد حداقل از وبلاگهاي شخصيمون توقع بيش از حد نداشته باشيم ...

اين تئوري هر چند به زيبايي پيشرفتهاي قديم و حتي جديد كشورها را توضيح مي ده اما به نظر من نمي تونه پيشرفتهاي اخير بعضي نقاط دنيا را توضيح بده ( چند تا مثال نقضش عقب افتادگي بيش از حد بسياري از شهرهاي امريكا نسبت به شهرهاي ديگه اش ‚ پيشرفت عجيب كشورهاي اسكانديناوي و حتي پيشرفت غير متعادل بعضي شهرهاي هند نسبت به بعضي ديگه ) .. به نظر مي رسه اين بار به جاي « گردش منطقه اي » ‚ چيزي شبيه تجربه دولت-شهرهاي يونان قديم در دنيا داره تكرار مي شه: ناگهان Silicon Valley به تنهايي به اندازه چندين كشور دنيا مهم مي شه ... چند شهر اسكانديناوي در سرد ترين و دورافتاده ترين جاي اروپا به لطف Bandwidth و ارتباطات رشد مي كنند ... بنگلور هند به لطف پهناي باند بالا و زبان انگليسي مردمش در وسط 1 ميليارد نفر فقير سر بلند مي كنه ... شانگهاي چين كمونيست از بسياري شهرهاي امريكا مدرن تر مي شه ... حتي دوبي فسقلي در بحراني ترين منطقه كره زمين مي تونه ميلياردها دلار سرمايه جذب كنه ... ( تجربه 42 تا از اين Hub ها يا City-State هاي جديد دنيا را در اين مقاله قديمي Wired بخونيد )

چرخش منطقه اي تاريخ كه انگار داره كم كم به ما مي رسه ... City-State اي هم نگاه كنيم شايد كيش مي تونست با كمك گرفتن از نفت كشور مادر و كمي سياست مناسب يك Hub بين المللي مثل هنگ كنگ و سنگاپور بشه ... « د آخه چرا ما ايرونيا پيشرفت نمي كنيم؟ » ...