دو سه هفته‌ای است مادرم با بیماری دست و پنجه نرم میکنه. روحیه خوبی نداره و طبیعتا اطرافیان چنین نصیحت‌هایی دارند: « ایشالا بهتر میشید زودی. خیلی بهتر شدید ها. اگه امید داشته باشید یکی دو روزه خوب میشه. زود حل میشه». و خب طبیعتا اثری بر ایشون نداره.
اما چیزی که من بهشون میگم اینه: «خیلی سخته. چاره‌ای ندارید. دوره‌اش را باید سپری کنه. حداقل دو سه هفته طول داره. باید گذران کنید تا رد بشه دوره‌اش». جالبیش اینه که ظاهرا صحبتهای من اثر بیشتری از اون امیدهای الکی داره.
مارک منسون میگه: هر تلاشی برای فرار از ناخوشی، اجتناب ناخوشی، سرکوب ناخوشی یا ساکت کردن ناخوشی فقط اون را تشدید میکنه.
سال ۹۸ شروع شده. ایران در لحظات ناخوشی‌اش به سر میبره. هر تلاشی برای ایجاد امید در مورد آینده ایران، بهبود را بدتر خواهد کرد. #پایان_امید را بپذیرید و به #گذران سالم و اخلاقی خودتون و اطرافیانتون و ایران کمک کنید.
