شروع سال چهاردهم وبلاگ‌نویسی

باز هم سالی دیگر و تولدی دیگر برای این وبلاگ و وبلاگستان فارسی. متاسفانه چند هفته و چند ماه گذشته، هفته‌ها و ماههای خیلی سختی در زندگی شخصیم بود (بین خودمون باشه. جدایی خیلی سخته. خیلی!). همین باعث شد امسال نتونم در فعالیتهای دوستان خوبم در قالب PersianBlogsDay.com که امسال قراره ویدیوی خوبی هم داشته باشه شرکت کنم (هر چند در ایمیلها عذرخواهی کردم اینجا هم دوباره عذرخواهی میکنم). حتی دامنه وبلاگ را هم که سیزده سال به موقع تمدید می‌کردم امسال فراموش کردم!

از اولین روز شروع این وبلاگ یعنی ۱۶ شهریور ۱۳۸۰ خیلی می‌گذره! برای اینکه بدونید چقدر، این شاید جالب باشه که اسکایپ دو سال بعد، فیسبوک سه سال بعد، یوتیوب چهار سال بعد و توییتر پنج سال بعد از اون تاریخ بوجود آمدند!

از تاثیری که سایر شبکه‌های اجتماعی روی وبلاگها گذاشتند زیاد صحبت شده. همین طور تاثیری که وبلاگها بر سایر رسانه‌ها گذاشته اند: مثلا بخش ثابت وبلاگ در تقریبا همه روزنامه‌های مهم. اما برای خود من (که تا مطمئن نباشم مطلبی که می نویسم به درد کسی خواهد خورد و تکرار مطالب دیگه نیست)، این تاثیر اینجوری خلاصه میشه: نوشتن روز به روز سخت‌تر شده!

اگر آرشیو را نگاه کنید میبینید که در قدیم می شد از ایران نوشت، از بیزنس نوشت، از چیزی به اسم دنیای آنلاین نوشت، از سرمایه گذاری نوشت و هنوز مطلب مفید و خاص باشه و تکرار مکررات نباشه. اما در دنیایی که همه با عکس و فیلم و استتوس در شب و روز و سفر و کار و خانه تولید کننده مطلب هستند، نوشتن مطلب خاص روز به روز سخت‌تر میشه. (مثلا در سال گذشته مطلبی که به نظرم ارزش نوشتن داشت، نه در مورد «سرمایه گذاری» نه در مورد «کسب و کار»، نه در مورد «دنیای آنلاین» و نه در مورد «ایران» بلکه در مورد «ارزش گذاری سرمایه گذاری کسب و کارهای آنلاین ایران» بود که شاید بیشتر شبیه عنوان یک مقاله دانشگاهی است اما اگر دیده باشیدش با همون روال مطالب وبلاگی نوشته شده).

البته همین که بعد از ۱۳ سال من همینجا می‌نویسم و شما هم همینجا خواننده هستید نشون می‌ده که وبلاگ تمام شدنی نیست! به همه اون شبکه ها سر می‌زنیم و از رشد اونها و مطالب اونها لذت می بریم، با رشد و نابودیشون از یک شبکه به شبکه دیگر می‌رویم، از گوگل ریدر به پلاس، از اورکات به فیسبوک و از فیسبوک به اینستاگرام، اما کماکان اگر زندگی و بالا پایین‌هاش اجازه بده، به وبلاگها بر می‌گردیم و به بهانه مطلب خاصی، سالگردی، چیزی، خاکش را می تکانیم و از نوشتن و خوندنش لذت می بریم.

سال چهاردهم وبلاگ نویسی را شروع می کنیم!

---------
نوشته های دوستان دیگر (الفبایی)

آیا دوران طلایی وبلاگستان فارسی به پایان رسیده است؟ - امین ثابتی
باید حتماً یک وبلاگ داشته باشید - صادق جم
روز وبلاگستان فارسی -پژمان دشتی‌نژاد
چرا باید امروز نیز وبلاگ بنویسیم؟ - علیرضا شیرازی
به بهانه روز وبلاگستان فارسی - مسعود فاطمی
روز وبلاگستان فارسی: روز عاملیت در وب - آرش کمانگیر
روز وبلاگستان فارسی - داود مظفری