شاید بدونید اون کلمه‌های عجیب غریبی که موقع پر کردن فرمهای اینترنتی باید وارد کنیم تا معلوم بشه ما کاربر واقعی هستیم اسمش هست کپچا (CAPTCHA). حالا همین امروز یک شرکت به اسم solvemedia.com اومده و این ایده را پیاده کرده: به جای اینکه کلمات عجیب غریب اونجا نشون داده بشه، تبلیغ شرکتها اونجا دیده بشه و ملت اون تبلیغ را تایپ کنند به جای اون کلمات.

ژانر: اونایی که همیشه افسوس می‌خورن می‌گن چرا این ایده به فکر من نرسید!
ژانر ۲: اونایی که همیشه می‌گن من سالها پیش دقیقا همین ایده‌ را داشتم!

فیلم Mission Impossible 4 به کارگردانی دوستمون برد پیت و بازیگری برادرمون تام کروز نوامبر امسال در دوبی فیلمبرداری می‌شه. (منبع: Financial Times و IMDB)

شما یادتون نمی‌آد گوگل ریدر خیلی قدیما اینجوری بود

و ما چه قدر هیجان‌زده شدیم از تغییرش!

(راستی اگه الان توی گودر هستید دگمه f را بزنید و بگذارید فضا باز بشه یک هوایی بخورید!)

یکی از انسانهای واقعا جالب دنیای بیزنس خاورمیانه که آشنایی باهاش برام خیلی مهم بوده کسی است به اسم فادی غندور (Fadi Ghandour). موسس و مدیر یکی از موفق‌ترین سرویسهای پستی در خاورمیانه یعنی آرامکس هست و در کلی شرکت هم سرمایه‌گزاری کرده. موفقترین سرمایه‌گزاری خودش هم در سایتی بوده به اسم مکتوب که یاهو اون را پارسال ۱۶۴ میلیون دلار خرید.

یکی از دلایل موفقیتش فروتنی و اخلاق خیلی خوبی است که داره. (یادمه در اون کنفرانس World Economic Forum در دوبی، وقتی که می‌خواستم با یکی از معروفترین مدیران سرمایه‌گزاری خاورمیانه گفتگو کنم و گفت اصلا وقت نداره و پیچوند و رفت، غندور که صحنه را دیده بود خیلی سریع جلو اومد و کارت خودش را داد و گفت که من دوستش هستم و سوالاتت را برای من بفرست و من حتما جواباش را از اون می‌گیرم! یک گفتگو هم باهاش داشتم که فایل ادیت نشده و خامش را می‌گذارم اینجا).

امروز گفتگوی شروین پیشه‌ور که خودش یک کارآفرین و سرمایه‌گزار بچه باحال ایرانی مقیم امریکاست، با فادی غندور در تک‌کرانچ اومده که دیدنش جالبه. (در قسمتی از همین مصاحبه به میز کار فعلیش اشاره می‌کنه و می‌گه این همون میزی است که من ۲۸ سال پیش موقع راه‌اندازی شرکت خریدم. چرا عوضش کنم وقتی هنوز داره کار می‌کنه...)

اکانت هوای تهران TehranIR_
اکانت هوای دوبی DubaiAE

فهرست کامل شهرهاشون

از هر پنج امریکایی یک نفر معتقده که اوباما مسلمان است!

(منبع Pew Research Center و اکونومیست)

تبلیغ بالاترین در گوگل!

(فعلا فقط با همین کلمه برای من دیده می‌شه. البته ممکنه محدود باشه و در خیلی کشورها دیده نشه)

شروع دهمین سال ...

دوستان بسیاری مطالب خیلی خوبی به مناسبت روز تولد وبلاگستان فارسی نوشته‌اند که خیلی‌هاشون اینجاست.

ایشالا که سال پر رونق‌تری هم برای این وبلاگ و هم برای تمام وبلاگستان خوبمون باشه.

انتقاد از رکود وبلاگ ... در خود وبلاگ! (رکود وبلاگستان؟! ۵)

راستی دقت کرده‌اید خیلی از دوستانی که از رکود وبلاگستان صحبت می‌کنند با وجود دهها شبکه اجتماعی و سایت و سرویسی که عضوش هستند هنوز خودشون وبلاگ را برای بیان این نظرشون انتخاب کرده‌اند؟ (شبیه این می‌مونه که کسی معتقد باشه یوتیوب در رکود به سر می‌بره، اما برای بیشترین تاثیر، نظرش را در قالب یک فیلم کوتاه در خود یوتیوب قرار بده!)

تبدیل صد غول به صدها هزار بچه غول (رکود وبلاگستان؟! ۴)

اگر وبلاگستان نه به صورت کمی ( ۱ و ۲ ) و نه به صورت کیفی (در مقیاس جمعی و aggregated) دچار رکود نیست، چرا احساسمون چیز دیگه‌ای می‌گه؟ چرا وبلاگهایی با آپدیت هر روزه کمتر دیده می‌شوند؟ مشکل کجاست؟

اتفاقی که افتاده به نظر من اینه: با گسترش تعداد تولیدکننده در هر رسانه‌ای، از تعداد غولهای اون رسانه کاسته می‌شه اما میلیونها بچه غول به وجود میاد. وقتی تنوع برنامه تلویزیونی کم باشه، همه راس ساعت ۱۰ شب منتظر تنها برنامه خوب اون شب هستند و اون برنامه غول برنامه‌ها به شمار می‌ره و میلیونها نفر در موردش صحبت می‌کنند. اما وقتی صدها کانال تلویزیونی وجود داشته باشه، تعداد غول های برنامه‌ها هم کمتر می‌شه و عوضش هزاران برنامه بچه غول ساخته می شه. (به همین ترتیب در کتاب و فیلم و خبر و هر نوع مدیای دیگه). این نظریه که long tail نامیده می‌شه اساس و پایه خیلی از اتفاقات و بیزنسهای مهم آنلاین به شمار می‌ره و پنج سال پیش همین جا در موردش نوشتیم. (hit و long tail این نظریه را، اینجا ما بدون هیچ ارزش‌گزاری خاصی غول و بچه غول اسم گذاری می‌کنیم)

حالا همین اتفاق در مورد وبلاگستان فارسی افتاده. تعریف یک پزشک یکی از دوستان خوبمون از وبلاگستان غیر راکد اینه: « من وبلاگستانی را پویا و پررونق می‌دانم که در آن هر از چندگاه وبلاگی متفاوت با نویسنده‌ای نکته‌دان متولد شود که نگاه‌ها را متوجه خود کند، میزان تولید محتوای آن بسیار بیشتر از حال حاضر باشد، بتواند عمده اخبار علمی و سیاسی و فرهنگی و هنری دنیا را پوشش ویژه بدهد، کپی‌کار نباشد، از لحاظ بازدید و اقتصادی وضعیت رضایت‌بخشی داشته باشد و بتوان در لابلای نوشته‌های آن تحلیل‌های عمقی و زوایای دید متفاوت را مشاهده کرد».

این دقیقا تعریفی است از یک وبلاگ غول! درسته که چنین وبلاگی، کم و بیش به همون ده دلیلی که دوستمون اشاره کرده دیگه وجود نخواهد داشت، اما بیایید قبول کنیم ما هر شب بعد از بستن گوگل ریدر خودمون احساس می‌کنیم دقیقا همین نیازمون برآورده شده: نوشته‌هایی پویا، مکانی پررونق، متفاوت، نویسندگان نکته‌دان، میزان تولید محتوای بالا، پوشش عمده اخبار علمی و سیاسی و فرهنگی و هنری دنیا و در لابلای اونها تحلیل‌های عمقی و زوایای دید متفاوت. (و البته همراه با جوک و مینیمال و غیره). بنابراین درسته که غولهایی که بتونند همه نیاز ما را در یک یا چند وبلاگ پوشش دهند دیگه وجود ندارند و دچار رکود شده‌‌اند، اما با استفاده از aggregator های خوب مثل گوگل ریدر هنوز می‌شه رونق شدیدی را که همین الان در وبلاگستان فارسی، آماری و کمی و کیفی وجود داره بهتر احساس و تجربه کرد.

در زمان افول غولها و قدرت بچه غولها، تجمیع کننده‌ها و aggregator ها می‌تونند بهترین تجربه را از long tail برای ما فراهم کنند و به سود و ترافیک سرشاری برسند. (Google Adwords ، Apple App Store و .... ). حرکتهای خوبی مثل likekhor شروع خیلی خوبی برای این تجمیع در وبلاگهای فارسی بوده. شاید اگر همین الان یک بالاترین هم برای صدها هزار وبلاگ فارسی وجود داشت بهتر می‌شد این رونق بی‌نظیری را که در مجموعه صدها هزار وبلاگ فارسی (و نه تک تک وبلاگها) وجود داره، بهتر دید.

از قبل:
رکود وبلاگستان؟! ۱
رکود وبلاگستان؟! ۲
رکود وبلاگستان؟! ۳

اثرگذاری میلیونی اما ۱۰ نفر در هر ثانیه (رکود وبلاگستان؟! ۳)

همین الان که ما با هم صحبت می کنیم وبلاگستان ایرانی به گواه آمار صدها هزار نویسنده و خواننده فعال داره ( ۱ و ۲ ). اگر می‌خواهید این واقعیت براتون ملموس‌تر جلوه کنه، به فهرست آخرین نوشته‌های یک سرویس‌دهنده وبلاگ فارسی (مثلا بخش وبلاگهای شخصی بلاگفا) بروید. چند ثانیه ای صبر کنید و بعد صفحه را ریفرش کنید. وبلاگهای تنها یک بخش از یک فهرست یک سرویس‌دهنده وبلاگ فارسی با سرعت خیلی خیلی زیاد در حال آپدیت شدن هستند. تنها چیزی که نمی‌شه اسمش را گذاشت رکود است.

اما آیا واقعا از این هزاران مطلبی که روزانه در دهها هزار وبلاگ فارسی نوشته می شه و صدها هزار خواننده هم داره چیزی به کسی اضافه می‌شه؟ بود و نبودشون فرقی داره؟ چیزی به جامعه اضافه می شه؟

بیا به عنوان یک مثال حضور یکی از مهمترین مسائل روز ایران یعنی این داستان یارانه ها را در غیر سیاسی‌ترین و شخصی‌ترین وبلاگهای همون فهرست بالا ببینیم. (از اون وبلاگهای گل و بلبل و اسمایلی که از نظر من و تو احتمالا وجودشون ارزش خاصی نداره)

«به دليل دسترسي محدودي كه به اينترنت دارم نميتونم بيام و بگم كه آپم و نظراتتونو نمي تونم زود به زود تاييد كنم. اگه اين يارانه هارو هم هدفمند كنند ديگه فكر كنم اصلاً نتونم !»

یا

«تلفنمون قطع بود ....فکر نکنین ناراحتیم از قطعی تلفن بود .. فک نکنید قطعیه تلفن از بدهی بود ... فک نکنید بدهی از هدفمند سازی یارانه ها بودا ... »

این نوشته‌ها ساده و مختصر است. پیچیدگی خاصی نداره. حتی در یک وبلاگ سیاسی یا اقتصادی هم نوشته نشده. اما با برداشت رسمی در مورد فواید این طرح برای جامعه صد در صد فرق داره. شاید این دو وبلاگ ده خواننده هم نداشته باشند، اما وقتی وبلاگهای جدی‌تر را هم در کنار اونها بگذاری و در مقیاس دهها هزار وبلاگ، سه میلیون صفحه و ۴۰۰ هزار خواننده در روز (فقط برای یک سرویس دهنده ایرانی وبلاگ) به قضیه نگاه کنی اهمیت و تاثیر وبلاگ و وبلاگستان ایرانی را شاید بهتر درک کنی: یک اثرگذاری میلیونی اما با سرعت ۱۰ نفر در ثانیه ...

بسیاری از تغییرات وقتی با قدرت تمام در حال ظهور و اثرگذاری هستند حتی بازیگران اصلیشون اونها را به سختی مشاهده می‌کنند (مثلا کی باور می کنه اینترنت در ایران تا همین چند سال پیش کاملا آزاد بود؟). درسته که ۹ سال از شروع وبلاگ فارسی می‌گذره، اما شاید سالهای بیشتری باید سپری بشه تا اثر تدریجی اما مهم وبلاگستان را بشه بهتر دید.

(Iranian Blogs - affecting millions of people - ten people at a time)

از قبل:
رکود وبلاگستان؟! ۱
رکود وبلاگستان؟! ۲

رکود وبلاگستان؟! (۲)

هر روز «۸۰۰ هزار نفر» از وبلاگهای چهار سرویس دهنده اصلی وبلاگ ایرانی بازدید می کنند.

(Daily Unique Visitors - بدون ملاحظه آمار وبلاگهایی که در سرویسهای خارجی مثل بلاگر یا وردپرس یا سایر سرویسهای وبلاگ ایرانی ساخته شده اند. آمار: Google Trends)

درسته که هر چیزی که در این سایتها نوشته می شه وبلاگ نیست، درسته که خیلی‌ها کپی خیلی‌های دیگه هستند. درسته که خیلی از اونها آرشیو وبلاگهای قدیمی هستند. اما اینکه در «هر روز» معادل کل جمعیت سان‌فرانسیسکو، آمستردام، استکهلم یا فرانکفورت از وبلاگهای فقط چهار سرویس‌دهنده وبلاگ ایرانی بازدید کنند شاید خیلی نشان دهنده رکود یک چیز نباشه.

(آمار جمعیت شهرها: ۱ و ۲)

از قبل:
رکود وبلاگستان؟! (۱)

رکود وبلاگستان؟! (۱)

در بین ۱۰ سایت پر ترافیک در ایران، ۴ سایت مختص وبلاگ نویسی هستند.

(سه تای دیگه خارجی، یکی مربوط به آقای فیل، یکی خبری و یکی هم شبکه اجتماعی. آمار: الکسا)

یک مدت نبودم و سفر و اینها. زود دوباره می‌نویسم.