ايستگاه هفتم توچال ... يادآوری خاطره های قديم ...

سلمان چرا پرت و پلا می نويسی؟ ... دنيا شلوغ و پلوغه ... يک سری کاريکاتور کشيده شده ... داريم می ريم شورای امنيت ... فيلترينگ همه جا را برداشته ... اونوقت از بيزنس و آمار دانشجويان و تبليغ برگر کينگ و آقای مرغ می نويسی؟ ... راستش را بخواهيد آره: .... مسائل و نکاتی که در وبلاگها وسايتهای ديگه راجع بهشون نوشته می شه مطلقا در اين وبلاگ نوشته نخواهد شد.

مساله خيلی جديه: وبلاگهای ما همه سعی می کنند از يک مساله بنويسند و در صورت ننوشتن احساس بدی بهشون دست می ده. (حتی خيلی ها را می شناسم که به همين دليل که نمی تونند يا دوست ندارند وبلاگشون را با اين امواج خبری همراه کنند کل وبلاگ نويسی را کنار گذاشته اند). ريشه اين مساله به نظر من اينه: ... موفقيت ما شرقی ها در چسبوندن خودمون به جمع تعريف می شه ... اما موفقيت غربی در دوری از جمع ...

دور و بر خودمون را ببين: انسانهای موفق بين ما کسانی هستند که در يک "جمع" پر سر و صداترند. اما موفقيت در دنيای امروز (که دوست داشته باشيم يا نداشته باشيم در ساختارهايی که اونها ساخته اند زندگی می کنيم) با دوری از جمع بوجود می آد نه با قسمتی از اون بودن ... بازار سهام را ببين: کل ساختارش اينجوری است که اگر کاری را همه انجام می دهند انجام بدی در نهايت ضرر می کنی ... اگر شرکتی داشته باشی و دقيقا همون کار بقيه را انجام بدی ضرر می کنی ... يا اگر وبلاگی داشته باشی که حرفی را که هزاران نفر ديگه هم دارند می زنند فقط با زبان خودت تکرار کنی ضرر می کنی.

البته نگران نباش: اکوسيستم وبلاگهای فارسی ، همون اکوسيستم "جمعی" و "شرقی" خودمونه که برای موفقيت در اون فقط کافيه با جمع همراه باشی ... اما بيا دعا و حتی سعی کنيم به جای داشتن صدها وبلاگ موفق که يک نکته را به صد زبان (روشنفکری و لاتی و ادبی و اجتماعی و غيره) برامون تعريف می کنند ، صدها وبلاگ با صدها نکته جديد در روز داشته باشيم ...

.... مسائل و نکاتی که در وبلاگها وسايتهای ديگه راجع بهشون نوشته می شه مطلقا در اين وبلاگ نوشته نخواهد شد ...

مايکروسافت حتی MS-DOS را هم از اول خودش درست نکرده: MS-DOS بعد از خريد QDOS توسط مايکروسافت بوجود اومده ... Powerpoint ، Microsoft Project ، FrontPage و Hotmail همگی از ابتدا در شرکتهای ديگه ای درست شده و بعدها با خريد اون شرکتها جزو محصولات اصلی مايکروسافت شده اند ... مايکروسافت به طور متوسط در 10 سال گذشته هر سال 10 شرکت خريده! ... فهرست تعدادی از شرکتهايی که مايکروسافت در چند سال اخير خريده ... (منبع)

( ... جالبه که اين فرهنگ فروش و ادغام يک شرکت در يک شرکت ديگه هنوز در بيزنسهای آنلاين ايرانی زياد ديده نمی شه. مثلا شيرازی عزيز که توانايی خودش را در راه اندازی سرويسهای آنلاين در پارسيک و بلاگفا به خوبی ثابت کرده شايد مثلا بتونه بيزنس موفقی مثل بلاگفا را با قيمت مناسبی به رقيب بزرگش واگذار کنه و از وقت و سرمايه ای که از اين طريق به دست می آره نوآوريهای جديدی را شروع کنه ...)

- چی کار کنيم اين پنج شنبه شبی؟ بريم اين King Kong را ببينيم؟
- آره آره اتفاقا رو جلد اکونوميست هم عکسش بود ... بايد فيلم باحالی باشه ...
- (يک ساعت بعد .... وسط فيلم به اون چرتی) ... سلمان! ... فکر نمی کنی اگه به جای اکونوميست ، عکسش رو مجله فيلمی ، چيزی اومده بود می تونست باحالتر باشه؟! ...

اگه تهيه کنندگان کليپهای PMC "شرکت" بودند ، من روی موفقيت دو سری از اونها با خريد سهامشون شرط می بستم:

1) اونهايی که طبق Best Practice ها هستند: مثلا آخرين کليپ آرش، نه به خاطر خانم خانم هاش و فاجعه ای مثل "زندگی با تو خيلییییییییی خوبههههههه" ، بلکه به خاطر استاندارد تصويرپردازی طبق استاندارد روز دنيا.
2) اونهايی که Localized و مطابق سليقه مردم داخل ايران هستند: به طور مشخص همه کليپهايی که دخترکان را با کمی حجاب نشون می دن ... از ديد بيزنسی خالص ، برای اون تهيه کننده مهم نيست که در تئوری های زيبايی شناسی ، يک دختر باحجاب زيبا تره يا بدون حجاب ... حتی از ديد اون مهم نيست که اين اتفاق که در ايران افتاده (آشتی زيبايی و حجاب) ، اتفاق خوبيه يا نه .... برای اون به عنوان بيزنس ، اين Localize شدن چون مطابق سليقه بينندگانش هست می تونه باعث موفقيت و سود بشه ... ( البته ماجرا فقط سود و بيزنس نيست. حتی اگه اون تهيه کننده هدف و پيامی هم داشته باشه ، جلب و پيدا کردن مخاطب اولين قدمه که اين بچه ها به طور رويايی اون را انجام می دن)

Localization و Best Practice ... در هر شرکت ، روزنامه ، مجله ، سايت يا وبلاگی اين دو تا را ديدی روی موفقيت اون شرط بندی کن ...

... به دختر مورد علاقه ات رسيدی، اما بعد از رسيدن هنوز راضی نيستی... يک جای کار می لنگه ... اون رسيدن راضيت نکرده ... چرا؟ ... جواب يک چيزه: تفاوت "رسيدن" و "دسترسی" ... "رسيدن" به اون دختر مساوی با از دست دادن امکان "دسترسی" به هزاران دختر ديگه است ...

با همين ديد دسترسی و رسيدن به چيزهای دنيا نگاه کن ... دهها مثال ديگه می تونی پيدا کنی. پول را ببين: اهميت 10,000 تومان پول به اين نيست که می تونی باهاش به يک چيز 10,000 تومانی برسی. اهميتش به اينه که پتانسيل دسترسی به دهها چيز 10,000 تومانی را پيدا می کنی ... مهاجرت را ببين: تا وقتی ايران بودی دسترسی به دربند و دارآباد و پارک ملت و هزار جای ديگه را داشتی ، حتی اگه سالهای سال هم بهشون سر نمی زدی ، اما با بيرون اومدن از ايران تازه می فهمی فقط داشته ها مهم نبوده ، بلکه چيزهايی که بهشون دسترسی داشتی و ديگه نداری (حتی اگه ازشون استفاده نمی کردی) هم می تونه مهم باشه ...

... در دو مورد بايد خيلی حواست به اين رسيدن و دسترسی باشه: (1) وقتی داری به چيزی می رسی حواست باشه که دسترسی به چه چيزهايی را از دست می دی (2) وقتی داشته هات را محاسبه می کنی ، چيزهايی که بهشون دسترسی داری ولی استفاده ای ازشون نمی کنی را هم اضافه کنی ...

... ما خيال می کنيم که دوست داريم به چيزهای دنيا برسيم ... اما مراقب باش ... مغز ما ديزاين شده که از امکان "دسترسی" به چيزها بيشتر از "رسيدن" به چيزها لذت ببره ....

"Dubai is growing faster than any city on earth … Given the scale of its ambition, could it become the most important place on the planet?"

-- Adam Nicolson ، فوريه 2006 ، The Guardian



گفته می شه هم اکنون يک پنجم کل جرثقيلهای دنيا در دوبی مشغول کار هستند! (منبع: گاردين)

حتما تا به حال ماجرای اون پسربچه 21 ساله انگليسی را شنيده ايد که برای تامين شهريه دانشگاهش به فکرش رسيد Homepage اش را به 1 ميليون پيکسل تقسيم کنه و برای هر پيکسل تبليغ بگيره. اين آقا پسر در چهار ماه تونست 1 ميليون دلار در بياره. بعد از اون هزاران سايت مشابه راه افتاد (حتی نمونه های فارسيش!) اما در اين چيزها معمولا اون اولين نفره که می تونه لذت پياده سازی اون ايده را ببره ...

خلاصه ... حالا چيزی که می خواستم بگم اينکه خيلی ها فکر می کنند ماجرا يک چيز شانسی بوده و اينها ، اما واقعا اگه تحليلش کنيد می شه درسهای خوبی ازش گرفت. رويايی ترين تحليل از موفقيت اون آقا پسر را در يکی از نوشته های Slashdot ديدم: می گه اون پسره موفق شد چون تونست:

(1) Think up the idea. (2) Make it happen. (3) Generate enough success to sell 1000 pixels. (4) (Very important) Attract the attention of the national media. (5) (Very important) He was the first person to make a success of this idea.

....تقريبا هر بيزنسی که می خواد موفق بشه بايد اون 4 تای اول را داشته باشه ... تحليل رويايی بود ...

"Dubai is the new New York. It's the New York of the 21st century"

-- Giorgio Armani ، دوبی ، دسامبر 2005 ... در بازديد از مراحل ساخت اولين هتل Armani در دنيا که در کنار برج دوبی داره ساخته می شه ...




چرا انقدر دوبی دوبی می کنم؟ ... چيزهايی که تو از دوبی شنيدی يا از طريق سفرهای خودت بوده (سيتی سنتر و شاپينگ) يا از طريق ماهواره بوده (سرمايه گزاری در ملک و کمربند لاغری) يا از طريق اينترنت و وبلاگها (خانم خانم هاش و حال و حولهاش) ... احساس می کنم اين چيزهايی که من در دوبی می بينم و می خونم و دليلی که اينجا هستم با همه اونها فرق داره ... برای همين هم گاه و گداری قسمتی از خوانده ها و شنيده هام را اينجا باهات در ميان می گذارم ... همين ...